مقایسه میزان گلوکاگن و انسولین سرم در افراد چاق غیردیابتیک با افراد سالم غیر چاق

چاقی یکی از معضلات بهداشتی جوامع امروزی می باشد که مثالی از یک تعامل ژنتیکی – محیطی است .چاقی علاوه بر اینکه می تواند ناشی از اختلالات تک یا چند ژنی باشد ، مصرف بیش از اندازه غذا و دریافت کالری بیش از نیاز روزانه نیز منجر به تجمع چربی و بروز چاقی می گردد. با توجه به اثرات گلوکاگن در متابولیسم بافت چربی و گلوکز به طوری که با کاهش میزان قند خون ترشح شده و ضمن افزایش گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنز سطح قند خون را افزایش می دهد، همچنین با فسفریله کردن آنزم هایی، لیپولیز را افزایش داده و سنتز اسید چرب را کاهش می دهد. با توجه به این موارد به نظر می رسد اختلال در میزان گلوکاگن می تواند در سنتز یا هیدرولیز چربی اختلال ایجاد نموده و در بروز چاقی دخالت داشته باشد.در این تحقیق سعی شد تا ارتباط بین چاقی و گلوکاگن بررسی گردد، لذا یک گروه 26 نفری از افراد غیر دیابتیک با bmi بین 20 تا 25 به عنوان گروه غیرچاق و یک گروه 26 نفری دیگر از افراد غیر دیابتیک با bmi بالای 30 به عنوان گروه چاق مورد آزمایش قرار گرفتند .میزان گلوکاگن ، انسولین ، قند ناشتا و تری گلیسیرید افراداندازه گیری شد . در نهایت با انجام آزمون فرض بر روی نتایج حاصله رابطه ای بین چاقی و گلوکاگن مشاهده نشد.